ید یک عنصر شیمیایی با علامت I و عدد اتمی 53 است. سنگین ترین هالوژن پایدار، آن را به عنوان یک جامد غیر فلزی درخشان، بنفش سیاه و سفید در شرایط استاندارد که به راحتی به تشکیل یک گاز بنفش تبدیل می شود، وجود دارد. شکل عنصری توسط شیمیدان فرانسوی برنارد کورتوئیس در سال 1811 کشف شد. این دو سال بعد توسط جوزف لوئیس گای لواسک از این اموال پس از یونان ἰώδης "بنفش رنگ" نامگذاری شد.

ید در بسیاری از حالت های اکسیداسیون، از جمله یدید (I-)، یدید (IO-3)، و آنیون های مختلف دوره ای. این کمترین مقدار هالوژن پایدار است که شایع ترین عنصر فراوان است. این حتی کمتر از زمینهای به اصطلاح نادر است. این سنگین ترین ماده معدنی ضروری است. ید در سنتز هورمونهای تیروئید ضروری است.

تولیدکنندگان غالب ید امروز، شیلی و ژاپن هستند. ید و ترکیبات آن عمدتا در تغذیه استفاده می شود. با توجه به تعداد اتمی بالایی و سهولت دلبستگی به ترکیبات ارگانیک، آن را به عنوان یک ماده رادیو تراکم غیر سمی یافت می شود. با توجه به خاصیت جذب آن توسط بدن انسان، ایزوتوپ های رادیواکتیو ید نیز می توانند برای درمان سرطان تیروئید استفاده شوند. ید به عنوان یک کاتالیزور در تولید صنعتی اسید استیک و برخی از پلیمرها نیز استفاده می شود.