تاریخچه:

نام این کانی در زبان‌های اروپایی بوراکس است که وام‌واژه‌ای است از فارسی در آن زبان‌ها. شکل پارسی میانه این واژه بورَک است.

بوره که نمک ایرانی نیز نامیده می‌شد در ایران و خاورمیانه قدیم بیشتر توسط زرگران به‌کار می‌رفت. بوره را نمک تلخ مزه‌ای توصیف می‌کردند که از آب دریاچه‌های آسیا و چین و تبت و هندوستان گرفته می‌شد. بوره ارمنی، بوره سفید و بوره سلمانی از انواع آن بود.

در مجموعه نسخه‌های دانشمند مسلمان ابویوسف کِنْدی، بوره یکی از اجزای گردهای مختلف دندان‌شویی است. در آن زمان برای درمان یکی از بیماری‌های چشم آن را بر چشم می‌پاشیدند.

پیشینیان می‌پنداشتند که اگر قدری از بوره را با صدف بسایند و در بینی زن بدمند، اگر آن زن عطسه کند، دوشیزه است و اگر نکند دوشیزه نیست.

خواص بوراکس

نام: بوراکس ، Borax

فرمول شیمیایی:Na2B4O7•10H2O

جرم مولکولی: 381/38 گرم بر مول (10 آبه)، 201/22 (بدون آب)

نقطه ذوب: 743 درجه سانتی گراد

نقطه جوش: 1575 درجه سانتی گراد

چگالی: 1/73 گرم بر سانتی متر مکعب

مترادف: Borax ، بوره ، دی سدیم تترا بورات ، سدیم بورات ، سدیم تترا بورات ، نمک اسید بوریک.

کاربرد:

در زیست‌شیمی از آن به عنوان محلول‌های حائل، ماده ضد آتش، حشره‌کش و قارچ‌کش در فایبرگلاس بهره‌گیری می‌شود.

از بوراکس برای تولید اسلایم نیز استفاده میشود

در مصارف خانگی به عنوان ضدعفونی کننده وتمیز کننده بسیار شگفت انگیز کاربرد دارد بطور مثال:

تمیز کردن فرش ,تمیز کردن سفیدک و کپک,رفع زنگ زدگی,تمیزی کف و....

در محصولات متنوع لباس شویی و تمیز کننده خانگی و مایع دستشویی بکار میرود.

برای رشد میوه ها و دانه ها در درختان میوه بکار میرود.موجب تقویت خاک میشود.

برای نگهداری گل ها برای مدت طولانی استفاده می شود.

برای از بین بردن مورچه ها، سوسکها و دیگر حشرات نیز بکار می رود.

از بوراکس به عنوان یک ضدعفونی کننده ی ملایم، در ساخت عایقهای فایبر گلاسی و سفید کننده پربورات سدیم استفاده می شود.

جز چسبناک کننده در چسب های بر پایه کازیین ، نشاسته و دکسترین.

 بوراكس به عنوان گدازآور در ذوب فلزات و در لحیم كاری، به عنوان كند كننده خوردگی در مایعات ضد یخ استفاده می شود.

 به عنوان ماده اصلی در كودها، در تولید بسیاری مواد شیمیایی و داروسازی و به عنوان منبع تهیه بور به كاربرده می‌شود.

 به عنوان ماده متشکله بسیاری از شوینده ها ، مواد آرایشی و لعاب ها می باشد.

 از بوراکس در بیوشیمی نیز استفاده می شود برای ساختن محلول های بافری

 به عنوان ماده تاخیر انداز آتش

 ترکیب ضد قارچ برای فایبر گلاس ها

 به عنوان فلاکس در متالوژی ، ماده شالوده در پخت و پز و به عنوان ماده اولیه برای ترکیبات بورون دیگر به کار میرود.

 به عنوان عامل نرم کننده آب: بوراکس به تنهایی قرابت نزدیکی با کاتیونهای سختی آب ندارد.

 بوراکس جایگزین جیوه به عنوان روش ترجیهی برای استخراج طلا در تسهیلات معدنی در معدن کاری در اندازه های کوچک است.

ایمنی بوراکس

این ماده در مقیاس کم و محلول های رقیق شدهای که متخصصان آن را ایمن و غیر سمی می دانند بکار میرود؛ اما همچنان باید با احتیاط با آن برخورد شود.

از تماس با پوست و ناحیه چشم جلوگیری شود و در صورت استفاده از شکل خالص بوراکس به عنوان یک ماده ضد انعقادی یا ضد باکتری، همیشه با دستکش کار کنید و آن را از دسترس نوزادان یا حیوانات خانگی که احتمالا به طور تصادفی ممکن است آن را استعمال نمایند، دور نگه دارید.