نشاسته ترکیب پیچیدهای از کربوهیدراتهای نامحلول در آب است. از آن برای تولید چسب و کاغذ و در صنایع بافندگی استفاده می کنند. از لحاظ زیست شیمی نشاسنه از دو نوع بسپار کربوهیدرات به نام آمیلوز و آمیلوپکتین (چندقندیها) تشکیل شده است
طرزکار
تکپارهای این چندقندیها واحدهای گلوکز هستند که به روش سر به دم به یکدیگر وصل شده و تشکیل پیوندهای آلفا ۱ و ۴ را میدهند. نشاسنه در بیشتر میوهها، دانهها، غلات و غدّههای گیاهی (سیب زمینی) یافت می شود. چند منبع عمده نشاسنه عبارتاند از: ذرت، سیبزمینی، گندم، برنج و کاساوا. نشاسته برای آهار زدن برخی پارچهها و همچنین در آشپزی و برای تهیه برخی از غذاها و شیرینیها مورد استفاده قرار می گیرد.
کاربرد
در سده ۱۹ و اوایل سده بیستم از نشاسنه رختشویی (آهار) که از مخلوط نشاسته و آب تشکیل می شد, برای صاف کردن یقه و سرآستین پیراهنهای مردانه موقع اتوکشی استفاده میکردند. در صنعت دارویی ، کاربرد نشاسنه به عنوان یک excipient (یک ماده ی غیر فعال که نقش محیط برای دارو یا ماده ی فعال دیگر دارد) به عنوان یک disintegrant قرص یا به عنوان به هم چسباننده است .
سایر محصولات شیمیایی
بیشتر بدانیم
من یک بلاک متن هستم، روی دکمه ویرایش کلیک کنید تا این متن را تغییر دهید. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.