کروم یکی از عناصر جدول تناوبی است که دارای نشان Cr و عدد اتمی ۲۴ میباشد. کروم یا کرومیوم فلزی سخت، براق و به رنگ خاکستری فلزی با جلاپذیری بالا و نقطه جوش بالا و مقاومت قابل توجه در برابر زنگزدگی و تیرگی است.
اکسید کروومیوم از بیش از ۲ هزار سال پیش در امپراتوری چین برای روکش سلاحهای فلزی استفاده میشد. کروم به عنوان یک عنصر در سال ۱۷۶۱ کشف شد و ابتدا به عنوان رنگدانه کاربرد داشت. در ۱۷۹۷ فلز کروم برای نخستین بار از سنگ معدنی آن جدا شد. از آن زمان تاکنون تقریباً تمام کروم دنیا از سنگ معدنی کرومیت به دست میآید. ارزش این فلز بیشتر به دلیل مقاومت بسیار آن در برابر زنگزدگی و فرسایش است به ویژه وقتی کشف شد که افزودن کروم به فولاد تأثیر قابل توجهی در جلوگیری از فرسایش و تیرگی فولاد دارد. امروزه حدود ۸۵ درصد مصرف کروم دنیا برای ساخت فولاد ضدزنگ (که حداقل ۱۰٫۵ درصد حجم آن را کروم تشکیل میدهد) و همچنین آبکاری با کروم است.
معمولیترین حالتهای اکسایش کروم ۲+ ،۳+ و ۶+ است که ۳+ پایدارترین آنها و حالتهای ۴+ و ۵+ نسبتاً کمیاب هستند. ترکیبات کروم در حالت اکسایش ۶، اکسیدکنندههایی قوی هستند.