صمغ عربی که با نام های آزدوتازی، صمغ آکاسیا، کم عربیک، گم آرابیک، کیکر، برغند، فرط هم شناخته می شود, صمغی است که از شاخه های درختچه ی آکاسیا بر اثر گزش حشرات، یا برخورد شاخه ها در اثر باد و ایجاد خراش در آن ها به طوری که خراش سطحی باشد، از آن جاری می شود. این صمغ در واقع عصاره گیاه است که به صورت طبیعی توسط درخت ترشح می شود و در مجاورت هوا خشک می شود، از نظر رنگ بسته به این که آن صمغ از چه گونه ای از آکاسیا و چه وقت و چه طور گرفته شده باشد، متفاوت است, ولی هر چه تیره تر و طرف به رنگ قهوه ای باشد، نامرغوب تر و نوع سفید یا سفید مایل به زرد مرغوب تر خواهد بود. قطعات آن به شکل دانه های اشکی و یا تکه های کوچک است و اگر شکسته شود، مقطع آن درخشنده و مخطط با خطوط سفید می باشد و در آب کاملا حل می شود و محلول چسبناک ایجاد می کند. مصارف صنعتی صمغ عربی بسیار است؛ در تهیه آهار پارچه ها، در کاغذ سازی، تهیه چسب، مرکب و غیره مداخله دارد. صمغ عربی دارای خواص مرطوب کنندگی، آنتی بیوتیکی و حفاظت کنندگی می باشد، که سبب تسریع در فرآیند التیام و بهبود بافت های تحت درمان این دارو می گردد. نرم کننده سینه و خلط آور، مقوی معده و روده می باشد و همچنین برای رفع اسهال و التهاب و ناراحتی روده ها مفید است.