کراتینین سرم (اندازه گیری خون) یک شاخص مهم برای سلامتی کلیه است زیرا این محصول به راحتی اندازه گیری شده از متابولیسم عضلانی است که توسط کلیه ها بدون تغییر دفع می شود.

خود کراتینین از طریق یک سیستم بیولوژیکی شامل کراتین ، فسفوکراتین (که به عنوان کراتین فسفات نیز شناخته می شود) و آدنوزین تری فسفات (ATP ، تأمین انرژی فوری بدن) تولید می شود.

کراتینین بطور عمده توسط کلیه ها از خون خارج می شود.

کراتین در درجه اول در کبد از متیلاسیون گلیکوسیامین (گوانیدینو استات ، در کلیه از اسیدهای آمینه آرژنین و گلیسین سنتز می شود) توسط S-Adenosyl methionine سنتز می شود. سپس از طریق خون به اندام های دیگر ، ماهیچه ها و مغز منتقل می شود ، که از طریق فسفوریلاسیون ، به ترکیبات پر انرژی فسفوکراتین تبدیل می شود. تبدیل کراتین به فسفوکراتین توسط کراتین کیناز کاتالیز می شود. تشکیل خودبخودی کراتینین در طول واکنش رخ می دهد.

کاربرد:

 کراتینین می تواند در کشتن باکتری ها از گونه های بسیار در هر دو گرم مثبت و گرم منفی و همچنین گونه های متنوع مقاوم در برابر آنتی بیوتیک باکتری موثر باشد.

جهت تشخیص اختلالت کلیوی استفاده میشود(افزایش کراتینین در خون معمولا نشانگر کاهش تصفیه گلومرولی و اختلال در عملکرد کلیه هاست.)

کراتینین به نظر میرسد که رشد قارچ و مخمر است. این می تواند مورد استفاده قرار گیرد برای جدا سازی قارچ های رشد کندتر از جمعیت باکتریایی عادی موجود در اکثر نمونه های محیطی.

مشخصات:

فرمول: C4H7N3O

جرم مولی: 113.12 گرم در مول

IUPAC ID: 2-آمینو-1-متیل-5H-ایمیدازول-4-یک

نقطه جوش: 201.1 درجه سانتی گراد

تراکم: 1.09 گرم در سانتی متر مربع

ظاهر: بلورهای سفید