سولفور قارچكشي است كه به صورت گرانول قابل انتشار در آب (۸۰% DF)فرموله ميشود. اين نوع فرمولاسيون سولفور در مقابل شستشو توسط باران، مقاومت بيشتري داشته و با دوام بيشتر روي برگ دوره طولانيتري باعث حفاظت گياه ميشود، همچنين به هنگام تهيه محلول مانند ساير سولفورها كف نميكند. سولفور قارچكشي است معدني كه داراي اثر تماسي، غيرسيستميك و خاصيت پيشگيري كننده كه جهت كنترل بيماري سفيدك سطحي در بسياري از گياهان زراعي و باغي مصرف ميگردد.
موارد مصرف:
سولفور را ميتوان عليه:
سفيدك سطحي سيب(Podosphaera leucotricha) به مقدار ۴-۳ كيلو در هزار ليتر آب.
سفيدك سطحي هلو و شليل (sphaerotheca pannosa)به مقدار يك در هزار ليتر آب.
سفيدك سطحي مو (Uneinula necator)به مقدار ۳ كيلو در هزار ليتر آب.
سفيدك سطحي جاليز (Erysiphe cichoracearum)به مقدار ۳-۲ كيلو در هكتار.
سفيدك سطحي يونجه به مقدار ۲-۳ كيلو در هكتار.
سفيدك سطحي چغندرقند (Erysiphe betae)به مقدار۴ كيلو در هكتار.
سفيدك سطحي گياهان زينتي به مقدار ۵/۱ كيلو در هكتار مصرف ميگردد.
همچنين عليه انواع كنههاي تارتن در جاليز به مقدار ۳ در هزار.
كنه اريوفيد در پسته به مقدار ۲-۳در هزار.
انواع كنههاي تارتن در چغندرقند به مقدار ۴ كيلو در هكتار مصرف ميگردد.
فاصله آخرين سمپاشي تا برداشت محصول (دوره كارنس) حداقل ۱۵-۱۰ روز است.