بالن پیرکس سررداژ دار با حجم 500 میلی لیتر برند SIMAX

میزان ضخامت دیواره ی شیشه ی بوروسیلیکاتی به شکلی تحت کنترل قرار داد تا بهترین توازن بین شوک حرارتی و مقاومت نسبت به مواد شیمیایی به وجود آید . بکارگیری این بالن کجلدال می تواند در روش آزمایشگاهی  ASTM E-258 ( روش تست استاندارد برای نیتروژن کل در مواد آلی به وسیله ی روش کجدال ) باشد . در زمان کار بایستی احتیاط لازم را رعایت کرد تا بخش انتهایی بالن کجلدال با عناصر حرارت دهنده تماسی نداشته باشد . تعداد غالب کارخانه هایی که مشغول به ساخت تجهیزات آزمایشگاهی کجدال می باشند در این رابطه دارای حلقه های پشتیبانی هستند .

روش  استفاده بالن کجلدال

شیوه ی آزمایشگاهی استفاده از بالن کجلدال شامل حرارت دادن یک ماده با اسید سولفوریک است که به وسیله ی عمل اکسیداسیون به تجزیه ی ماده ی آلی می پردازد تا نیتروژن کاهش یافته در قالب سولفات آمونیوم رها شود . در این جا اضافه کردن سولفات پتاسیم انجام می شود تا به دنبال آن نقطه ی جوش محیط حاوی نمونه بالا رود . تجزیه ی شیمیایی نمونه هنگامی به پایان می رسد که محیطی که در آغاز از نظر رنگی بسیار تیره بوده است در نهایت به رنگ شفاف و بی رنگی بگراید .

جنبه های کاربردی بالن کجلدال

عواملی نظیر جهانی بودن ، دقیق بودن و امکان استفاده ی مجدد روش کجدال سبب شده است این روش آزمایشگاهی تبدیل به روشی شود که در بین جامعه ی بین المللی شناخته شده باشد و به منظور تخمین مقدار محتوای پروتئین در غذا ها به کار گرفته شود و روشی استاندارد به شمار آید که سایر روش ها با قیاس به آن مورد ارزیابی قرار گیرند . از آن هم چنین در زمینه هایی نظیر سنجش خاک ها ، فاضلاب ، کود ها و سایر مواد استفاده می شود . گرچه اندازه گیری دقیق محتوای پروتئینی را نتیجه نمی دهد ، از این نظر که نیتروژن غیر پروتئینی را به همراه مقدار نیتروژن پروتئین ها تحت اندازه گیری قرار می گیرد . شاهدی که برای این گفته وجود دارد به رخداد برگشت زدن غذای حیوانات خانگی در سال 2007 و رسوایی شیر خشک سال 2008 شرکت چینی بر می گردد ، که در آن زمان به مواد خام ملامین اضافه شده بود ، یک ماده ی شیمیایی غنی از نیتروژن ، تا به دنبال آن به صورت نادرست محتوای پروتئینی بالا برده شود . علاوه بر این ، فاکتور های گوناگون اصلاح سازی برای پروتئین های مختلف از نظر وجود توالی های آمینو اسیدی مختلف نیاز است . معایب دیگر این روش ، همانند با نیاز به استفاده از سولفوریک تغلیظ شده در دمای بالا و مدت زمان نسبتا زیاد آزمایش ( در حدود یک ساعت یا حتی بیشتر ) سبب شده است این روش به نسبت روش دوماس ( Dumas method ) به منظور اندازه گرفتن محتوای پروتئینی خام شایسته به شمار نرود .