فنیل هیدرازین منشورهای منوکلینیکی را تشکیل می دهد که در اطراف دمای اتاق به یک روغن ذوب می شود که با قرار گرفتن در معرض هوا ممکن است به رنگ زرد به قرمز تیره تبدیل شود. فنیل هیدرازین با اتانول ، دی اتیل اتر ، کلروفرم و بنزن قابل استفاده است. به مقدار کمی در آب محلول است.

فنیل هیدرازین با اکسیداسیون آنیلین با نیترات سدیم در حضور کلرید هیدروژن برای تشکیل نمک دیازونیوم تهیه می شود که متعاقباً با استفاده از سولفیت سدیم در حضور هیدروکسید سدیم کاهش می یابد تا محصول نهایی تشکیل شود.

فنیل هیدرازین یک فنیل هیدرازین است که مشتق مونوفنیل هیدرازین است. این نقش به عنوان xenobiotic است.

مشخصات:

فرمول: C6H8N2

جرم مولی: 108.14 گرم در مول

تراکم: 1.1 گرم در سانتی متر مربع

نقطه ذوب: 19.5 درجه سانتی گراد

نقطه جوش: 243.5 درجه سانتی گراد

شناسه ChemSpider: 7235

فنیل هیدرازین به عنوان بلورهای زرد کم رنگ ظاهر می شود. نقطه ذوب 66 درجه فارنهایت. تبدیل به یک مایع روغنی می شود. سمی در اثر بلع ، استنشاق و جذب پوست. نقطه فلش 192 درجه فارنهایت. دمای خودکار 345 درجه فارنهایت. محلول در الکل.

کاربرد:

از فنیل هیدرازین برای تهیه اینتول توسط سنتز ایندول فیشر استفاده می شود ، که واسطه هایی در سنتز رنگ و داروهای مختلف هستند.

برای شکل دادن فنیل هیدرازون از مخلوط های طبیعی قندهای ساده استفاده می شود تا قندهای مختلف به راحتی از یکدیگر جدا شوند.

از این مولکول برای القاء کم خونی همولیتیک حاد در مدل های حیوانات نیز استفاده می شود.

ترکیبات حاوی گروه COCHOH اوزازونهای بلوری را با فنیل هیدرازین با اشکال مشخص و نقاط ذوب تشکیل می دهند. این روش می تواند به عنوان روشی بهتر برای شناسایی قند کاهنده استفاده شود. فنیل هیدرازین با گروه کربونیل قند واکنش نشان می دهد ، و در نتیجه منجر به تشکیل فنیل هیدرازون و اوزازون می شود.

فرمول شیمیایی :