کلرید آمونیوم (Ammonium Chloride) ترکیب معدنی با فرمول شیمیایی NH4Cl است. کلرید آمونیوم به خوبی در آب (100mg/ml) حل می شود که انحلال آن در آب گرماگیر بوده و یک محلول بی رنگ و شفاف بدست می دهد. همچنین در متانول و اتانول محلول است. محلول های کلرید آمونیوم نسبتا اسیدی هستند. نام دیگر آن نشادر است .

کاربرد اصلی کلرید آمونیوم به عنوان منبع تامین نیتروژن در کودهای شیمیایی است که در مقادیر مختلف به همراه اوره یا سولفات آمونیوم در ترکیبات کود شیمیایی استفاده می شود. یکی از مزایای کلرید آمونیوم این است که غلظت بالاتر و هزینه کمتری نسبت به سولفات آمونیوم دارد. اگرچه کلرید آمونیوم شناخته شده ترین ترکیب برای کشت برنج است، برای محصولاتی مانند گندم، جو، نیشکر، ذرت و … در شرایط آب و هوایی مختلف امتحان شده و کارآمد می باشد. محدودیت کلرید آمونیوم می تواند مقدار کم نیتروژن آن در مقایسه با اوره یا آمونیوم نیترات و همچنین مقدار بالای کلرید آن باشد که از میزان بیشتر، می تواند برای خاک و برخی محصولات کشاورزی مضر باشد. کود شیمیایی بر پایه کلرید آمونیوم شامل %25 نیتروژن است. این ماده می تواند به صورت گرانول یا بلور عرضه شود. برای استفاده مستقیم، شکل بلور یا گرانولی درشت ترجیح داده می شود، درحالی که بلورهای ریز می تواند در ترکیب کود شیمیایی استفاده شود. افزایش کلر خاک ناشی از افزودن کلرید آمونیوم، جذب کادمیم در گیاهان را افزایش می دهد. 

کلرید آمونیوم در گالوانیزه کردن فولاد، تصفیه روی و پوشش ورقه آهن با روی استفاده می شود. همچنین یک فرآیند ولتامتری برای شناسایی مس، سرب، کادمیم و نیکل در ماتریس های زیست محیطی وجود دارد که از بافر آمونیاک- کلریدآمونیوم استفاده می کند. همچنین به عنوان طعم دهنده در مشروبات الکلی به کار می رود. کلرید آمونیوم در مقیاس آزمایشگاهی برای کاهش دما در حمام های خنک کننده و نیز همراه با آمونیاک به عنوان محلول بافری استفاده می شود. 

در زمینه مصارف پزشکی آمونیوم کلرید  انواع خاصی از سنگ کلیه را حل می کند و برای افزایش دفع سموم و دارو از بدن استفاده می شود. می تواند همراه با آنتی بیوتیک هایی مانند تتراسایکلین و پنی سیلین جهت افزایش مقاومت در برابر برخی از باکتری های خاص استفاده شود.