اسید تانیک با فرمول مولکولی C₇₆H₅₂O₄₆, یک فرم ویژه‌ای از ماده تانن است که خود نوعی پلی‌فنول محسوب می ‌شود و  اسیدیته ضعیف دارد. اگرچه اسید تانیک و تانن مشابه هم هستند, اما گاهی به نادرستی به جای هم به کار می ‌روند. درحالی که در چای سبز و چای سیاه تانن و دیگر پلی ‌فنول‌ها وجود دارد, اما در آن تانیک اسید وجود ندارد. از پوست میوه درخت بلوط  «تانن» گرفته می ‌شود و از تانن‌های موجود در پوست میوه بلوط «اسید تانیک» تولید می ‌شود. اسید تانیک به عنوان رقیق‌ کننده در حفر چاه‌های نفت کاربرد وسیعی دارد. در گذشته از ترکیب تانیک اسید با زغال و منیزیم اکسید به عنوان پادزهر استفاده می شده است. این ترکیب در جذب سموم بسیار مؤثر بوده است. هرچند زغال از اثر تانیک اَسید می کاسته است. امروزه، از آن برای جلوگیری از خونریزی، اسهال شدید، اسهال خونی، ادرار خونی، درد مفاصل و سرفه مکرر استفاده می شود. در واژن برای شستشوی ترشحات زرد و سفید رنگ و در مواد غذایی و نوشیدنی ها به عنوان طعم دهنده استفاده می شود. همچنین در صنعت به عنوان پماد و شیاف برای درمان بواسیر؛ در دباغی پوست و ساخت جوهر؛ و کشتن کنه های روی مبل نیز مورد استفاده قرار می گیرد.