برخی از مهم ترین قوانین و توصیه های ایمنی هنگام آزمایش در آزمایشگاه ها عبارتند از:

• هنگام کار با اسید و باز در آزمایشگاه مراقب باشید. اسیدها و بازها مایعات خطرناک و سوزاننده ای هستند که هرگز نباید با پوست مخصوصا پوست های حساس تر مانند چشم تماسی داشته باشند. همچنین این امر برای مواد تصعید شونده موجود در آزمایشگاه صدق می کند.
• در صورتی که اسید در جایی ریخت آن را با مقداری آب بشویید و سپس با کمی محلول آمونیاک آن را شسته و درآخر یک بار دیگر این عمل را با آب انجام دهید.
• اگر باز در جایی ریخت ابتدا آن را با مقدار فراوانی آب شسته و سپس با سرکه آن را شستشو دهید و در نهایت برای شستن آن دوباره از آب استفاده کنید.
• از ریختن آب در اسید خودداری کنید. با این عمل مقداری حرارات تولیده شده که به صورت بخار خارج می شود. بخار آب ذرات اسید را از ظرف خارج و در فضا پخش می کند که خطراتی را به همراه دارد. برای تهیه محلول اسیدها مخصوصا اسید سولفوریک باید اسید را به صورت قطره ای در آب بریزید و مخلوط کنید.
• هنگام مشاهده یا بوییدن، صورت خود را به طور مستقیم بالای دستگاه قرار ندهید.
• هنگام گرم کردن لوله آزمایش آن را به سمت خود و دیگران نگه ندارید.
• در آزمایشگاه حتما از روپوش آزمایشگاهی استفاده کنید.
• وسایل آزمایش را پس از اتمام آزمایش تمیز و مرتب کرده و آن ها در جای مخصوص خود بگذارید.
• پس از پایان آزمایشات در آزمایشگاه برای سرد شدن ابزار و وسایل حرارت دیده کمی صبر کنید تا به آرامی سرد شوند. اگر دستگاهی با منبع آب ارتباط داشته قبل از قطع حرارت، ارتباط آن را با منبع آب قطع نمایید. زیرا به دلیل کاهش فشار در دستگاه آب به درون آن نفوذ کرده و منجربه ایجاد خطر می شود.
• برای بو کردن ماده شیمیایی از نزدیک کردن دهانه لوله به بینی خود پرهیز کرده و باید با تکان دادن دست بخار آن ماده را به سوی بینی خود هدایت کنید.
• از نگهداری فلزات قلیایی و قلیایی خاکی مانند سدیم، پتاسیم، لیتیم را در زیر نفت یا پارافین خودداری کنید. این فلزات را با احتیاط و بسیار کم استفاده کنید و توجه داشته باشید که واکنش این فلزات با آب شدید است.
• از لمس کردن و تماس مستقیم پوست با مواد شیمیایی پرهیز نمایید.
• بازهای قوی مانند اسیدها می توانند موجب سوختگی شوند، از جمله این بازهای قوی ئیدروکسید سدیم و ئیدروکسید پتاسیم هستند. بازهای ضعیف تر مانند ئیدروکسید کلسیم در صورتی که مدت زیادی در تماس با پوست باشند موجب سوختگی خواهند شد. محلول بازهای رقیق نسبتا بی خطر بوده ولی با این وجود پس از تماس با آن ها باید محل تماس را با آب شست.
• بخار جیوه بی بو، بی رنگ و بی طعم بوده که تراکم آن با افزایش دما بیشتر می شود، جیوه حتی در دمایی که آب یخ می بندد تبخیر شده و بخار آن به علت سمی بودن روی دستگاه اعصاب اثر منفی می گذارد. استنشاق بخار جیوه زیام آور بوده و به آسانی در اعضای بدن نفوذ می کند. اگر از طریق معده یا تماس با پوست وارد بدن شود با علائم عصبی و روانی ظاهر می گردد.
• هرگز چراغ الکلی را در کنار آتش پر نکنید.
• برای برداشتن مایعات از پیپت یا قطره چکان استفاده نمایید.
• هرگز نزدیک شعله آتش در شیشه های حاوی مواد فرار مانند بنزین، استن، اتر، الکل و مواردی از این قبیل را باز نکنید. هنگام بروز آتش سوزی از کپسول آتشنشانی موجود در آزمایشگاه برای خاموش کردن آتش استفاده نمایید. به دلیل سمی و خطرناک بودن مواد شیمیایی از چشیدن آن ها خودداری کنید. برخی گازها سمی بوده و ایجاد مسمومیت می کنند، پس از نزدیک کردن این گازها به بینی خود پرهیزکنید.
• بقایای رسوب پارافین و استئارین را در کپسول چینی حرارت داده، ذوب کرده و خالی کنید. سپس با مواد شوینده آن را تمیز نمایید.
• از عینک محافظ هنگام کار با مواد و ابزار خطرناک استفاده کنید. از هود داخل آزمایشگاه در صورت لزوم و براساس دستورهای داده شده استفاده کنید.
• هیچ وسیله شیشه ای را نزدیک لبه میز قرار ندهید و آن ها را وسط میز بگذارید. ظرف محتوی مواد شیمیایی را روی زمین یا خیلی نزدیک به آن قرار دهید.
• هنگام گرم کردن مواد شیمیایی در یک لوله آزمایش آن را روی شعله حرکت دهید. هرگز دهانه لوله را به سمت دیگران نگرفته و آن را رو به دیوار نگهدارید. لوله آزمایش را بیش از حد ظرفیت آن پر نکنید تا هنگام جوشیدن محتوی آن از لوله خارج نشود.
• بازوهایتان را هنگام انتقال مواد شیمیایی از ظرفی به ظرف دیگر کاملا باز کرده و ظروف را دور از صورتتان نگهدارید.
• با یک کاغذ تا شده انتقال ماده جامد از ظرف به لوله آزمایش را انجام دهید. شما با تا کردن کاغذ هم می توانید به آهستگی با انگشت خود به لبه کاغذ بزنید تا ماده شیمیایی راهی ظرف شده و چیزی از آن به اطراف نریزد و هم موجب استحکام و دوام آن می شوید.
• کلرات سدیم و کلرات پتاسیم از مواد بسیار معمولی آزمایشگاهی بوده و باید از خطرات احتمالی آن ها باخبر باشید. دقت و احتیاط بیشتری برای مخلوط کردن آن ها با مواد دیگر لازم است و باید مراقب باشید تا این مواد کوچکترین تماسی با اسیدهای قوی نداشته باشند. زیرا منجر به تشکیل دی اکسید کلر شده که سمی است. باید آن ها را از موادی مانند گوگرد سولفیدها، فسفر، قند، الکل ها، حلال های آلی، ترکیبات آمونیاکی، پودر فلزات، روغن ها و چربی ها دور نگهدارید.
• احتراق توسط مواد اکسید شده بیشتر می شود. خطر انفجار یا احتراق در برخورد با مواد سوختنی مانند تمام مواد آلی وجود دارد. برخی مواد بسیار خطرناک این گروه کلراتها، پراکسیدها، پرکلراتها و همچنین اسید پرکلریک هستند.
• برخی مواد شیمیایی موجود در آزمایشگاه ها فرارند. نگهداری این مواد فرار مانند اتر در یخچال می تواند ایده خوبی باشد.
• ظروف آزمایشگاهی را پس از پایان هر آزمایش بشویید و آن ها را در جای مخصوص خود در قفسه ها قرار دهید تا برای آزمایش بعدی آماده باشند.